GRAUTUNGI

GRAUTUNGI

apud Vopisc. in Probo, Sed quum et ex aliis gentibus plerosque pariter transtulisset, i. e. ex Gepidis, Grautungis et Vandalis, Greuthungi vocantur Amm. Marcell. l. 27. c. 5. ubi bellicosam gentem vocat: Γροθίγτοι, Zosimo, et Claud. de 4. Cos. Hon. Carm. 8. v. 622. et. 634.

Ausi Danubium quondam tranare Gruthungi

In lintres fregêre nemus.

Idem in Eutrop. Carm. 20. v. 153. 196. 399. et 576. Greothingi, Idatio Ep. in Fastis Coss. etc. sidem cum Trutungis Aethici. Vide infra.